ଦୁର୍ବଳ ହେଉଛନ୍ତି ମାଓବାଦୀ

ଭୁବନେଶ୍ୱର/ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ, ୨୬ / ୫ : ଦେଶର ମଧ୍ୟଭାଗ ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଅଞ୍ଚଳରେ ଦଶକ ଧରି ଚାଲିଥିବା ମାଓବାଦୀ ଆନ୍ଦୋଳନ ବର୍ତ୍ତମାନ ଏକ ନିର୍ଣ୍ଣାୟକ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ ପହଞ୍ଚିଛି। ଏହି ରକ୍ତପାତ ଓ ଆତଙ୍କର ଅଧ୍ୟାୟର ଶେଷ ଅଧ୍ୟାୟ ଲେଖିବା ପାଇଁ କେନ୍ଦ୍ର ସରକାର ଏବେ ଦୃଢ଼ ଭାବେ ରଣକୁ ଆଗକୁ ବଢ଼ାଇଛି। ମାଓବାଦୀ ସମସ୍ୟାକୁ କେବଳ ଆପରାଧିକ ଅଭିଯାନ ଭାବେ ନୁହେଁ, ବରଂ ଏହାକୁ ଗଭୀର ଆଭ୍ୟନ୍ତରୀଣ ଚ୍ୟାଲେଞ୍ଜ ଭାବରେ ଦେଖି ତାହାର ପ୍ରତି ସମଗ୍ର ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ ଆପନାଯାଉଛି।
୨୦୦୪ ରୁ ୨୦୧୪ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ, କଂଗ୍ରେସ ନେତୃତ୍ୱାଧୀନ UPA ସରକାର ମାଓବାଦୀ ମୁକାବିଲା ପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ ପଦକ୍ଷେପ ନେଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ, ଅନ୍ତର୍ନିହିତ ତ୍ରୁଟିଗୁଡ଼ିକ – ବିଶେଷକରି ଗୋଇନ୍ଦା ସଂଗଠନ ମଧ୍ୟରେ ସମନ୍ୱୟର ଅଭାବ ଓ ନୀତି ରୂପାୟଣରେ ଅନିୟମ – ଏହାର ମୂଳ ଲକ୍ଷ୍ୟକୁ ଅସଫଳ କରିଥିଲା।
ତଥାପି, ବର୍ତ୍ତମାନ ମୋଦି ନେତୃତ୍ୱାଧୀନ NDA ସରକାର ଏହି ରଣକୁ ଏକ ନୂଆ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରେ ଦେଖୁଛି। ସାମରିକ ତଥ୍ୟ, ଡ୍ରୋନ ଚିତ୍ରଣ ଓ ଉନ୍ନତ ଟେକ୍ନୋଲୋଜି ମାଧ୍ୟମରେ ମାଓବାଦୀ ଗଢ଼ଗୁଡ଼ିକୁ ଚିହ୍ନଟ କରି ବିନା ବିଲମ୍ବରେ ଅଭିଯାନ ଆରମ୍ଭ କରାଯାଉଛି। ନିତି ଏପରି – ଆତ୍ମସମର୍ପଣ ପୂର୍ବକ ଆଲୋଚନା, ନୁହେଁ ତେବେ ଦଳନ। ଏହି ଆଭିଗମ ରେ ଅନେକ ଅଞ୍ଚଳରେ ମାଓ ଗତିବିଧି ଧୀରେ ଧୀରେ ଦୂର୍ବଳ ହେଉଛି।
ଅନ୍ୟପଟେ, ବିକାଶ ଅଭିଯାନର ଜୋର ଅଛି। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଗ୍ରାମ ସଡ଼କ ଯୋଜନା, ଭାରତମାଳା ପରିଯୋଜନା ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଢଞ୍ଚା ବିକାଶ ଯୋଜନା ମାଧ୍ୟମରେ ମାଓ ପ୍ରଭାବିତ ଅଞ୍ଚଳଗୁଡ଼ିକୁ ମୂଳ ଧାରାକୁ ଆଣାଯାଉଛି। ଅନ୍ୟ ଦିଗରେ ଶିକ୍ଷା, ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଓ ଆର୍ଥିକ ସାମର୍ଥ୍ୟ ଓ ତାଲିମ ଦ୍ୱାରା ମାଓବାଦୀ ଦଳରୁ ବିମୁଖ ହେଉଥିବା ଯୁବ ଶକ୍ତି ପୁନର୍ବାସ ନୀତି ମାଧ୍ୟମରେ ସାଧାରଣ ଜୀବନରେ ଫେରିବାର ଅବସର ପାଉଛନ୍ତି।
ଦେଶର ଜନମାନସରେ ବି ଏହି ରଣ ନେଇ ଏକ ନୂଆ ଆଶା ଜନ୍ମ ନେଇଛି – ଯେଉଁଠାରେ ବିକାଶ, ଶାନ୍ତି ଓ ନୀତି ରହିବ, ତାହା ଅନ୍ଧକାର ବାଦ ଉପରେ ଜିତିବ। ଏହି ରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ ରଣନୀତି କେବଳ ଶସ୍ତ୍ରର ନୁହେଁ, ବୃହତ ଦୃଷ୍ଟି, ମନ ଓ ନୀତିର ଏକ ଯୁଦ୍ଧ ଅଟୁଟ ଭାବରେ ଚାଲିଥିବାର ଜ୍୞ାନ ସମୟ ଦେଉଛି।